Mijmerend over die wonderbaar spannende decemberdagen van mijn vervlogen kindertijd en vol begrip voor de moeilijke taak die de “Goed Heilig Man” dezer dagen moet vervullen, bied ik u dit Sinterklaas gedicht van Johan Daisne aan.
Ik hoop dat de oude Sint uw huisje niet voorbij rijdt en uw verwachtingen vervult.
Want makkelijk heeft hij het niet om aan ieders wensen te voldoen…
SINTERKLAAS
De Klaasman krabt voorzeker in zijn haar.
Wat moet hij al niet brengen van het jaar!
Zie naar mijn buurt. Een kind vraagt een computer.
Zijn grootje een nieuw oor – ze hoort geen toeter.
De journalist een reisje naar de maan.
De jonge prof de titel van decaan.
De stervende een spuitje tegen kanker.
De griet-met-niets iets nog een beetje slanker.
De onderwijzer vrede in Irak.
De modeknul een David-Beckham-frak.
De kapelaan dat hij zou mogen trouwen.
En bijna een gelijk procent van vrouwen
een pil die ’t wegwerkt of… waarmee het kan…
En ik, die meelij heb met de Kerstman,
ik vraag naar niemendal, behalve dan
dat voor de nederigsten van de mensen
hij tegemoet komt aan hun stille wensen:
een boompje groen, een kaarsje zonnelicht,
dat in de winter op hun aangezicht,
het rijmpje schrijft van het aloud gedicht:
Klaas, met een zoen elkanders glas credensen!..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten